Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/5092 E. 2018/16017 K. 15.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/5092
KARAR NO : 2018/16017
KARAR TARİHİ : 15.11.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkemenin 27.12.2013 tarihli ilk hükmü, sanık tarafından temyiz edildiği halde, hakkında tekerrür hükümleri uygulandığı sırada sonradan kurulan hükümde kazanılmış hak ilkesine aykırı olarak daha ağır cezayı içeren hükümlülüğün tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07.06.2011 tarih, 2011/9-88 Esas ve 2011/116 Karar sayılı içtihadı da göz önüne alınarak, sanık hakkındaki hüküm fıkrasının TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerine, “5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CYUK’nın 326/son maddesi uyarınca aleyhe değiştirmeme ilkesi gözetilerek 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın Ödemiş 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02.06.2010 tarih, 2009/599
Esas ve 2010/335 Karar sayılı ilamına konu olan 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine” şeklindeki cümlenin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.