YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1500
KARAR NO : 2018/14994
KARAR TARİHİ : 05.11.2018
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında yaralama suçuna ilişkin temyiz itirazlarına ilişkin yaralama fiilinin, yağma suçunun unsurlarını oluşturacağının gözetilmediği, bu suça ilişkin kararın kesin nitelikte olduğu ve bu hukuka aykırılığın ancak kanun yararına bozma yoluyla giderilmesinin mümkün bulunduğu belirlenmekle yapılan incelemede:
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında yaralama suçundan dolayı tayin edilen adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Olay tarihinde sanıkların suça konu eşyalar ile birlikte konutu terk ettikleri sırada müşteki Hamza ile karşılaştıkları ve müştekinin engel olmak istediği , ancak sanıkların müştekiyi yumruk ve tekme ile darp etmek suretiyle Basit bir tıbbi müdahaleyle giderilebilecek ölçüde kasten yaraladıkları ve suçun tamamlanmış olduğunun anlaşılmış olması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nun 149/1-c-d-h maddesinde tanımlanan yağma suçunu oluşturduğu sübut bulduğu halde, kanıtların takdirinde ve suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 05/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.