Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/14960 E. 2019/10945 K. 25.06.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/14960
KARAR NO : 2019/10945
KARAR TARİHİ : 25.06.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar …, … hakkında mağdur …’e yönelik mala zara verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanıklar hakkında mala zarar verme suçlarından dolayı tayin edilen 1.000 TL, 1.200TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezalarının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanıklar … ve … müdafiilerinin temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık … hakkında mağdurlar … ve …’a yönelik konut dokunulmazlığını ihlal ve mağdur …’e yönelik mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların itiraz yasa yoluna tabi olduğunun anlaşılması nedeniyle aynı kanunun 264. maddesi uyarınca itiraz mahiyetinde kabul edilmesi gereken temyiz talebinin merciince de değerlendirilmiş olduğu anlaşılmakla, incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
III-Sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’e yönelik hırsızlık, sanıklar … ve … hakkında mağdur …’e yönelik konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar …, … ve … müdafiilerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
IV-Sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’a yönelik hırsızlık, sanıklar … ve … hakkında mağdur …’a yönelik konut dokunulmazlığını ihlal, sanıklar …, … ve … hakkında mağdur …’e yönelik hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanıklar … ve … hakkında mağdur …’a yönelik konut dokunulmazlığını ihlal suçu dışındaki suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve mağdur …’a yönelik hırsızlık suçu dışındaki nitelendirmelerde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mağdur …’e yönelik hırsızlık suçu yönünden, sanıkların kovuşturma aşamasında alınan savunmalarında zararın giderilmesini teklif ettikleri buna karşılık mağdurun zarar tazmin talebinin bulunmadığını belirtmiş olması karşısında tevdii yeri belirlenerek zararın giderilmesi sağlanması halinde sanıklar hakkında TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Mağdur …’a yönelik hırsızlık suçu bakımından sanıkların, mağdurun ikametinin bir eklentisi olmayıp hayvanlarını barındırdığı ahırından iki adet büyükbaş hayvanı çaldıklarının anlaşılması karşısında; haklarında 5237 sayılı TCK’nın 142/2-g maddesi ile uygulama yapılması yerine 142/1-b ile hüküm kurulması,
3-Mağdur …’a yönelik hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hükümler kurulması,
4-Mağdur …’a yönelik konut dokunulmazlığını ihlal suçu yönünden sanıkların, mağdurun ikametinin bir eklentisi olmayıp hayvanlarını barındırdığı ahırından iki adet büyükbaş hayvanı çaldıklarının anlaşılması karşısında; konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının oluşamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, … ve … müdafiilerinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanıkların ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının gözetilmesine 25/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.