YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/14504
KARAR NO : 2019/6134
KARAR TARİHİ : 10.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I)Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz talebi hakkında yapılan incelemede,
Mahkeme kararının 18.02.2015 tarihinde verilip, Üst Cumhuriyet Savcısının CMUK’nun 310/3. maddesindeki bir aylık temyiz süresini geçirdikten sonra 01.04.2015 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II)Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuklar … ve … hakkında mala zarar verme suçu yönünden yeterli delil olmadığı halde mahkumiyet hükmü kurulmuş ise de; hükmedilen cezalarınn tür ve miktarına göre kanun yararına bozma yoluna gidilmesi mümkün görülmüştür.
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320 TL adli para cezaslarına ilişkin hükmün, cezaların türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
III)Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuk … tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, sanığın diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suçlamaları inkar eden suça sürüklenen çocuklar … ve …’in atılı suçları işlediğine ilişkin olarak; diğer suça sürüklenen çocuk …’ın kovuşturma aşamasında değiştirdiği soruşturma aşamasında alınan atfı cürüm niteliğindeki ifadesi dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, suça sürüklenen çocuklar …ve …’un üzerine atılı suçlardan beraatleri yerine hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Katılana ait marketten 10,00 TL para çalıp, birkaç tane de çikolata alan suça sürüklenen çocuk hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK’nın 145. maddesi gereğince hırsızlık suçundan verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-İşyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında anılan suçtan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar …, …, … müdafiilerinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, suça sürüklenen çocuk …’ın konut dokunulmazlığı suçu yönünden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.