Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/13972 E. 2019/6631 K. 17.04.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/13972
KARAR NO : 2019/6631
KARAR TARİHİ : 17.04.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçu yönünden kurulan hükmün incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan 151/1 maddeleri uyarınca belirlenen 4 hapis cezasının TCK’nın 62. maddesi gereğice 1/6 oranında indirilmesi sırasında hesap hatası sonucu 3 ay 10 gün hapis cezası yerine yazılı şekilde 3 ay 15 gün hapis cezası olarak hesaplanarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,hüküm fıkrasından “3 ay 15 gün” ibaresinin çıkarılarak, yerine “ 3 ay 10 gün ” ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçları yönünden kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, 13.02.2015 günü katılana ait ikamete girip hırsızlık yapmış olduğunun anlaşılması karşısında, suç tarihine göre, sanığın eylemine uyan 6545 sayılı Yasa ile değişik TCK’nın 142/2-h maddesi gereğince hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek eksik cezaya hükmolunması,
2-Sanığın, katılana ait ikametin arka bahçesinden kaçarken çaldığı eşyalar ile yakalanması karşısında, eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı göz ardı edilerek hakkında TCK’nun 35. maddesinin uygulanmaması,
3-Katılana çalınan eşyaların maddi değeri sorulmadan ve kıymet takdiri yaptırılmadan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması ve hüküm fıkrasında değer azlığı hükmü uygulanırken ilgili kanun maddesinin gösterilmemesi,
4-Sanığın eylemini gündüz vakti saat 12.00 civarında gerçekleştirdiği anlaşıldığından, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 116/4. maddesi ile yanlış uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, ceza süresi bakımından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 17.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.