YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/13963
KARAR NO : 2019/6754
KARAR TARİHİ : 17.04.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kaybolmuş eşya üzerinde tasarruf
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay tarihinde katılanın saat 00:30 sıralarında motosikletini evinin önüne kilitlemeden park ettiği, sabah 07:00 sıralarında kalktığında motosikletinin çalındığını anladığı, aynı gün 18:30 sıralarında motosikletin sanık kullanımında iken düz kontak yapılmış,plakası bükülüp katlanmış ve rüzgarlıkları kırık, koltukları yırtık hasarlı bir şekilde bulunduğu, sanığın kollukta alınan savunmasında motosikleti evinin arkasında edilmiş halde bulduğunu, mahkemede alınan savunmasında ise, mahallenin çocukları oynarken görüp onlardan aldığını belirtmesi ve sanığın çelişkili savunmasının alacağı cezadan kurtulmaya yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin adet veya tahsis veya kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, eylemin hatalı vasıflandırması ile yazılı şekilde TCK’nın 160/1. maddesi gereğince mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de; Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan ”etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile” ibaresinin madde metninden çıkarıldığı ve 5237 sayılı TCK’nın 160. maddesinde tanımı yapılan kaybolmuş veya hata sonucu ele geçmiş eşya üzerinde tasarruf suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile
değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamındaki mahkumiyetin, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi ile değiştirilen TCK’nın 191. maddesi uyarınca ve 191. madde hükümleri çerçevesinde yeniden değerlendirme yapılarak, sonucuna göre sanık hakkında TCK’nun 58.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 17.04.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.