YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/12925
KARAR NO : 2019/5119
KARAR TARİHİ : 28.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığa 18.11.2015 tarihli son duruşmada ek savunma hakkı verilirken, duruşma tutanağına TCK’nın 142/2-h maddesi yerine yasada olmayan 142/1-h maddesinden ek savunma hakkı verildiğinin yazılması, Mahkemesince düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüştür.
Sanığın, gece vakti saat 04.00 sıralarında, müştekinin iş yerinindeki bekçi kulübesinin aralık olan camından aldığı araç kontak anahtarıyla, işyerinin karşısında ana cadde üzerinde park halinde bulunan müştekinin aracını çalıştırıp bulunduğu yerden götürdüğünün iddia ve oluşa uygun kabul olunduğu somut olayda, sanığın eyleminin TCK’nın 142/2-d maddesine uyan suçu oluşturduğu düşünülmeden, yazılı şekilde aynı yasanın 142/2-h maddesinden hüküm kurulması, sonuç ceza değişmeyeceğinden bozma nedeni sayılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 28/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.