YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/11631
KARAR NO : 2019/4292
KARAR TARİHİ : 19.03.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın bilinen en son adresinin aynı zamanda MERNİS adresi olduğu, yokluğunda verilen gerekçeli kararın sanık adına MERNİS adresine tebliğe çıkartıldığı ve tebliğ imkansızlığı nedeniyle muhtara tebliğ edildiği görülmüş olup, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10/2. maddesine göre mernis adresi bilinen en son adres kabul edilerek mernis adresine tebliğ yapılması gerektiğinden; gerekçeli kararın öncelikle 7201 sayılı Kanunun 21/1. maddesine göre sanığa tebliğinin yapılarak, sanığın adreste bulunmaması halinde tebliğ memurunun tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim ederek ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirmesi gerekirken; bu işlemler yapılmadan, aynı Kanun’un 21/2. maddesine göre işlem yaparak tebliğ evrakını muhtara teslim etmesi nedeniyle tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından temyiz itirazının öğrenme ile süresinde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 19/03/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.