Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/11283 E. 2018/19205 K. 25.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/11283
KARAR NO : 2018/19205
KARAR TARİHİ : 25.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Kanunun 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1 maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; hükümlü …’ün müştekinin aracının camını gündüz vakti kırarak araçta bulunan çanta ve oto teybini çaldığı, uyarlama öncesi yargılamada müştekinin şikayetçi olduğu ve uyarlama sırasında müştekinin şikayetinden vazgeçtiğine dair beyanının olmaması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, maddesine uyan hırsızlığın yanı sıra, müştekinin şikayetçi olması nedeniyle aynı Kanunun 151/1.maddesine uyan mala zarar verme suçunu da oluşturduğu, 5395 sayılı yasanın 24. maddesinin 5560 sayılı yasa ile değişiklik öncesine göre TCK’nın 142/1-b ve 151/1 maddesindeki suçların uzlaşmaya tabi olduğu, müştekinin uyarlama sonrası beyanında zararının giderilmesi halinde uzlaşacağını beyan etmesi, hükümlününde uzlaşmayı kabul ettiğini belirtmesi sonucu atanan uzlaştırmacı tarafından sunulan 07.12.2015 havale tarihli yazıda müştekiye ulaşılamadığından uzlaşmanın gerçekleşmediği belirtilmiş ise de, buna ilişkin tebligat vb. evrakların denetime imkan verecek şekilde dosyada bulunmadığının anlaşılması karşısında; TCK’nın 142/1-b, 151/1 maddesindeki suçlar yönünden usulüne uygun olarak uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulama yapılıp cezalar belirlendikten sonra, sonuç cezaların, birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Kanunun belirlenmesi zorunluluğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü …’ün temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 25.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.