Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2018/10878 E. 2018/18082 K. 12.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/10878
KARAR NO : 2018/18082
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuk hakkında 05.03.2009 tarihinde verilen mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 3 yıllık denetim süresi öngörülmesine dair kararın 31.03.2009 tarihinde kesinleştiği, denetim süresi içinde, 20.08.2010 tarihinde işlediği 2. kasıtlı suç nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün 25.11.2014 tarihinde kesinleşerek ilgili dosyadan temyiz incelemesine konu olan dosyaya ihbarda bulunulduğu anlaşılmakla;
Suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 456/4, 55/3, 59/2. maddeleri uyarınca atılı suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık uzamış zamanaşımı süresine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair verilen kararın kesinleşme tarihi olan 31.03.2009 tarihi itibariyle durduğu ve suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmiş olması karşısında, denetim süresi içerisindeki suçun işlendiği 20.08.2010 günü yeniden işlemeye başladığı nazara alındığında 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımının suç tarihi olan 22.02.2005 gününden hüküm tarihine kadar geçmiş bulunduğu gözetilmeden, suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak suça sürüklenen çocuk hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 12.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.