YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/5055
KARAR NO : 2018/1503
KARAR TARİHİ : 08.02.2018
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
17.07.217 (Temyiz talebinin reddine dair ek karar)
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, temyiz talebinin reddi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahal Mahkemesince 27/04/2017 tarihli ek karar ile CMK 150. Maddesi uyarınca sanığa müdafii tayin ettirildiği ve bu hususun 02/05/2017 tarihinde sanığa tebliğ edilmiş olduğu anlaşılmakla, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 09/06/2017 tarih, 2017/1353 esas ve 2017/1532 karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararının sanık müdafiine 03/07/2017 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilmesine karşın gerekçeli kararın sanığa da 06/07/2017 tarihinde ayrıca tebliğ edilmesinin temyiz süresini tekrar başlatmayacağı gibi, sanığa yeni bir temyiz hakkı da vermeyeceği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen ve 03/07/2017 tarihinde müdafiine tebliğ edilen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 09/06/2017 tarih, 2017/1353 esas ve 2017/1532 karar sayılı hükmü 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde öngörülen yedi günlük yasal süreden sonra 12/07/2017 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; sanığın 09/06/2017 tarihli karara yönelik temyiz isteminin süresinde olmaması nedeniyle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 17/07/2017 tarihli, 2017/1353 esas ve 2017/1532 karar sayılı ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanığın temyiz itirazının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair kararın ONANMASINA,
II-Sanık müdafiinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
a-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, sanık … müdafiinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK’nın 288. maddesinin ”Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.”, aynı Kanunun 294. maddesinin ”Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.” ve aynı Kanunun 301. maddesinin ”Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar.” şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık müdafiinin savunma hakkının kısıtlandığına yönelik olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında katılana yönelik eylemi sebebiyle hırsızlık suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan bölge adliye mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 08/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.