YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3086
KARAR NO : 2017/8316
KARAR TARİHİ : 11.07.2017
Hırsızlık suçundan sanık …’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Aydıncık Asliye Ceza Mahkemesinin 06/03/2013 tarihli ve 2012/82 esas, 2013/32 sayılı kararının infazı sırasında, 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde, infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlünün hukuki durumunun yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesi yönündeki infaz savcılığı tarafından yapılan talebin kabulü ile infazın durdurulmasına ilişkin anılan Mahkemenin 09/12/2016 tarihli ve aynı sayılı ek kararını müteakip, uzlaştırma sağlanamadığından bahisle hükümlü hakkındaki cezanın aynen infazına dair Aydıncık Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2017 tarihli ve aynı sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine ilişkin Silifke Ağır Ceza Mahkemesinin 28/03/2017 tarihli ve 2017/226 değişik iş sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 16.06.2017 gün ve 94660652-105-33-5615-2017-Kyb sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 28.06.2017 gün ve 2017/38953 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, sanık …’a uzlaştırmacı tarafından çıkarılan tebligatın bila tebliğ iadesi sonrası, uzlaştırma yapılamadığına dair 17/01/2017 tarihli rapora istinaden cezanın aynen infazına dair ek karar verilmiş ise de, Aydıncık Asliye Ceza Mahkemesinin 24/01/2017 tarihli ek kararının aynı adreste sanığa tebliğ edilmiş olması gözetildiğinde, gerekli adres araştırması yapılmadan, uzlaştırma yazısının sanığa tebliğ edilemediğinden bahisle düzenlenen uzlaştırmanın yapılamadığına dair rapor uyarınca aynen infaz kararı verildiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Aydıncık (Mersin) Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.03.2013 tarihli kararının, sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 2. Ceza Dairesi’nin 27.10.2016 tarih, 2014/34617 esas ve 2016/14314 karar sayılı kararı ile incelendiği anlaşılmakla, bu sanık hakkında yapılan kanun yararına bozma talebinin de aynı daire tarafından incelenmesi uygun görüldüğünden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 11/07/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.