YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/1815
KARAR NO : 2017/2630
KARAR TARİHİ : 15.03.2017

Hırsızlık suçlarından sanık … hakkında yapılan duruşma sonunda; mahkumiyetlerine ilişkin Ürgüp Asliye Ceza Mahkemesince verilen 08.05.2008 tarih 2017/244 E.- 2008/96 K. sayılı hükmün sanığın temyizi üzerine Dairemizin 03.04.2013 tarih ve 2011/28421 E.-2013/9447 K. sayılı ilamı ile ONAMA yolundaki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 24.02.2017 tarih ve 2016/335550 sayılı yazısı ile verilen kararın Düzeltilerek Onanması yönünde itiraz talebinde bulunulması sebebiyle itirazla ilgili değerlendirme yapılmak üzerine dosya 15.03.2017 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 24.02.2017 tarih ve 2016/335550 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 03.04.2013 tarih ve 2011/28421 E.-2013/9447 K. sayılı ilamı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında mahkemece tekerrür uygulanmasına esas alınan ve kasten yaralama suçundan TCK’nın 86/2, 86/3-e, 52/2 maddeleri uyarınca doğrudan verilen 1200 TL adli para cezasının suç tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 305/son hükmü uyarınca kesin nitelikli olduğu kesin nitelikteki hükümlerin tekerrüre esas olmayacağı ve sanığın adli sicil kaydında da tekerrüre esas olabilecek başkaca mahkumiyetinin bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nun temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK’nın 58. maddesine göre mükerrir sayılmasına ilişkin bölümlerin” çıkartılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.