Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2016/13388 E. 2018/2063 K. 15.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/13388
KARAR NO : 2018/2063
KARAR TARİHİ : 15.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında zamanaşımı süresi içerisinde iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan işlem yapılması olanaklı kabul edilmiş,
I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL’ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince sanık …’nın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-) Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında TCK’nın 142/1-b maddesi gereğince 2 yıl olarak tayin edilen temel cezadan TCK’nın 143. maddesi gereğince 1/4 oranında artırım yapıldığı sırada 2 yıl 6 ay yerine hesap hatası sonucu 2 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedildiği, TCK’nın 35/2. maddesi gereğince 3/4 oranında indirim yapıldığı sırada 7 ay 15 gün yerine hesap hatası sonucu 8 ay hapis cezasına, TCK’nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapıldığı sırada 6 ay 7 gün yerine hesap hatası sonucu 6 ay 20 gün hapis cezasına, bu ceza üzerinden de TCK’nın 50/1-a maddesi gereğince 3.740 TL adli para cezası yerine, 4.000 TL adli para cezası hükmedilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak,
hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “2 yıl 8 ay” ibaresinin çıkarılarak, yerine “2 yıl 6 ay ”; TCK’nın 35/2. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “8 ay” ibaresinin çıkarılarak, yerine “7 ay 15 gün ” TCK’nın 62/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “6 ay 20 gün” ibaresinin çıkarılarak, yerine “6 ay 7 gün ”ve 50/1-a maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “4.000 TL adli para cezası” ibaresinin çıkarılarak, yerine “3.740 TL adli para cezası” ibarelerinin yazılması ile sonuç cezanın “3.740 TL adli para cezası” olarak belirlenmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.