YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1313
KARAR NO : 2017/1334
KARAR TARİHİ : 15.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih 2012/15-1368 Esas, 2014/179 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere; engelli aracını park edip araçtan inmek üzere iken sanığın yardım etme bahanesi ile müştekinin koluna girdiği ve bu şekilde ATM nin önüne geldikleri, sanığın yardım edebileceğini söylemesi üzerine müştekinin kabul ettiği ve müştekinin hesabında 1.550 TL para olduğunu müştekiye söylediği, müştekinin de 550 TL para çekmesini istemesi üzerine sanığın müştekinin söylediği şifreyi de girerek rızası dışında 1.500 Tl yi çekerek hızla olay yerinden uzaklaştığı olayda; hırsızlık suçunun yanında 5237 sayılı TCK’nın 245. maddesinde düzenlenen Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçunu da oluşturduğu anlaşılmakla, sanık hakkında anılan suç bakımından zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK’nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; ”Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.” hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15.02.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.