Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2015/7739 E. 2015/16988 K. 03.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/7739
KARAR NO : 2015/16988
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

Tebliğname No : 13 – 2014/74763
MAHKEMESİ : Düzce 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/10/2013
NUMARASI : 2012/306 (E) ve 2013/680 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık F.. D.. hakkında mağdur A.. S..’a karşı gerçekleştirmiş olduğu mala zarar verme suçunda kurulan verilen hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 14.4.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı kanuna eklenen geçici 2. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından, sanık F.. D..’ın temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında mağdur N.. D..na karşı gerçekleştirdikleri iş yeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar G.. Ö.. ve F.. D..’ın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak ONANMASINA,
III-Sanıkların mağdur N.. D..’na karşı gerçekleştirdikleri mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 152/2-son maddesinde yapılan değişikliğe göre, mala zarar verme suçunun yakarak, yakıcı veya patlayıcı madde kullanılarak işlenmiş olması halinde arttırım miktarının öngörüldüğü bölümde yer alan, “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” cümlesindeki “iki katına” ibaresinin çıkartılarak yerine “bir katına” ibaresinin eklenmiş olması karşısında ve mahkumiyet kararındaki arttırım oranı da dikkate alınarak, söz konusu yasa değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar G.. Ö.. ve F.. D..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 03.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.