YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1872
KARAR NO : 2015/16898
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

Tebliğname No : KYB – 2013/161695

İşyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından suça sürüklenen çocuk R.. Ç..nin, 5237 sayılı TCK’nın 116/2, 119/1-c, 31/2, 62 ve 52/1 maddeleri gereğince 3.000 TL ve 151/1, 31/2, 62 ve 52/1. maddeleri gereğince 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 14.03.2013 tarih ve 2012/432 esas, 2013/165 karar sayılı kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 25.12.2014 gün ve 2013/161695 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
1- Sanığın, hırsızlık fiilini işlediği yerin müştekinin işyerine bitişik ve eklentisi niteliğinde olmayan “depo” olarak kullanılan bir yer olduğunun anlaşılması karşısında, kendisine isnat olunan işyeri dokunulmazlığı suçunun unsurları itibariyle oluşmadığının gözetilmemesi,
2- Suça sürüklenen çocuk hakkında tanzim olunan adli ve sosyal inceleme raporlarına göre, işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama yeteneği gelişmemiş bulunan çocuğa, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 32/1. maddesi gereğince ceza verilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden, anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre;
A- İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik kanun yararına bozma istemi nedeniyle yapılan incelemede;
Kanun yararına bozma isteminin kabulü ile Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 14.03.2013 tarih ve 2012/432 esas, 2013/165 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, suça sürüklenen çocuğun unsurları oluşmayan işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan BERAATİNE, cezanın kaldırılmasına,
B- Hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik kanun yararına bozma istemi nedeniyle yapılan incelemeye gelince;
Kanun yararına bozma isteminin kabulü ile Diyarbakır 2. Çocuk Mahkemesinin 14.03.2013 tarih ve 2012/432 esas, 2013/165 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca BOZULMASINA, suça sürüklenen çocuğa 5237 sayılı TCK’nın 32/1 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/3-a maddesi gereğince CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 5/1-a ve 11. maddeleri gereğince danışmalık tedbirinin uygulanmasına, 03.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.