YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15052
KARAR NO : 2015/18350
KARAR TARİHİ : 23.11.2015

Tebliğname No : KD – 2013/380264

Hırsızlık suçundan sanık C.. Ö.. hakkında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık suçundan mahkumiyetine ilişkin İstanbul 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24.09.2013 tarih 2013/124 Esas ve 2013/365 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 19/10/2015 tarih ve 2015/15818 karar sayılı ilamı ile bozulması yolundaki kararına karşı; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 11.11.2015 tarih ve 2015/380264 sayılı yazısı ile verilen kararın Düzeltilerek Onanması yönünde itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.11.2015 tarih ve 2013/380264 sayılı karar düzeltme istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 19.10.2015 tarih ve 2015/15818 karar sayılı bozma kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesinin 1. fıkrasının hangi bendinin uygulandığının gösterilmemesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında sonuç ceza olarak, adli para cezasına hükmedildiğinin anlaşılması karşısında, hapis cezasına mahkumiyetin yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde öngörülen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. Ö.. müdafiinin ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.