Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2015/15027 E. 2015/19423 K. 08.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15027
KARAR NO : 2015/19423
KARAR TARİHİ : 08.12.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/301334

Hırsızlık suçundan sanık İ.. A..’ın, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesi uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza (kapatılan Tuzla 1. Asliye Ceza) Mahkemesinin 01.02.2011 tarih ve 2008/1684 esas, 2011/35 karar sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 24.08.2015 gün ve 94660652-105-34-6169-2015-E.17125/55094 sayılı yazısı ile kanun yararına bozma ihbarında bulunulduğundan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15.09.2015 gün ve 2015/301334 sayılı ihbarnamesiyle Dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
1- Hakkında beraat kararı verilen A.. Y..’ın sanık İ.. A..’a teşhis yaptırılıp, dosya içerisinde mevcut suça konu eşyaların faturalarının gerçekliğinin araştırıldıktan sonra, fatura adresinde yer alan Yıldız Ticaretin gerçekte olup olmadığı ve faturadaki imzaların sanıklara ait olup olmadığının incelenmesini müteakip sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırmayla sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesinde,
2- 5237 sayılı TCK’nın 53/2 ve 53/3. fıkrasındaki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.

Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler bölümünde “Ceza daireleri, bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakarlar” düzenlemesine göre, incelemenin daha önce Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10.03.2014 tarih ve 2014/2231 esas, 2014/6408 karar sayılı kararı ile yapılıp temyiz isteminin reddine karar verildiğinin ve dosyanın incelemeyi yapan dairece neticelendirilmesinin gerekmesi sebepleriyle kanun yararına bozma incelemesinin Yüksek Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın adı geçen Daireye İADESİNE, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.