Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2015/14112 E. 2017/2901 K. 22.03.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14112
KARAR NO : 2017/2901
KARAR TARİHİ : 22.03.2017

MAHKEMESİ : … Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I) Sanık … … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, yüklenen suçtan mahkumiyetine dair 20.09.2013 tarihli ilk hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, … 18.11.2014 tarihli ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilmekle kesinleştiği, aynı konuda kurulan 07/05/2015 tarihli hükmün hukuki değerden yoksun olduğu anlaşılmakla; konusu olmayan temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II) Sanık … … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık … …’in temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III) Sanıklar … … ve … … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Dairemizin 18.11.2014 tarihli ilamı ile de belirtildiği üzere; kısmi iadenin soruşturma aşamasında gerçekleşmiş olması sebebiyle, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddeleri ile uygulama yapılması gerektiği halde yazılı şekilde anılan Yasanın 168/2. maddesi ile uygulama yapılarak sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
2- Sanık … …’in tekerrüre esas alınan … Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/502-667 Esas-Karar sayılı ilamındaki mahkeme adının “…” yerine “…” olarak gösterilmesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … … ve … …’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 22.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.