YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9606
KARAR NO : 2014/29074
KARAR TARİHİ : 22.10.2014

Tebliğname No : 6 – 2013/190624
MAHKEMESİ : Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2013
NUMARASI : 2010/425 (E) ve 2013/305 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanıkların müşteki G.. İ..’a yönelik eylemleri nedeniyle haklarında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanıklar hakkında teşebbüs hükmü uygulanırken, TCK’nın 35/1-2’nci maddesinin karar yerinde gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde kabul edilmiş olup bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında hüküm kurulurken 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 11/1. maddesi gereğince, aynı yasanın 5. maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve haklarında mahkumiyet kararı verilen sanıklar hakkında, anılan yasanın 5. maddesinde yazılı tedbire hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. A.. ve F.. D.. müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden , 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ sanıklar hakkında 5395 sayılı ÇKK’nın 5/1-a maddesinin uygulanmasına ” ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B-Sanıkların müşteki Ş.. G..’ye yönelik eylemleri nedeniyle haklarında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Toplam değeri 4 TL olan 1 adet maket bıçağı ile 1 adet cıvata anahtarı çalan sanıklar hakkında, suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle TCK’nın 145. maddesi gereğince verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, sanıklar hakkında yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden TCK’nın 145. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi ,
2-Sanıklar hakkında hüküm kurulurken 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 11/1. maddesi gereğince, aynı yasanın 5. maddesinde öngörülen koruyucu ve destekleyici tedbirlerin suça sürüklenen ve ceza sorumluluğu olmayan çocuklar bakımından uygulanabileceği gözetilmeden; somut olayda ceza sorumluluğu olan ve haklarında mahkumiyet kararı verilen sanıklar hakkında, anılan yasanın 5. maddesinde yazılı tedbire hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. A.. ve F.. D.. müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 22.10.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.