YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9535
KARAR NO : 2014/14494
KARAR TARİHİ : 17.04.2014
Tebliğname No : YE – 2013/360893
Mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından sanık G.. B..’ün 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1-b, 151/1 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis ve 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İskenderun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/11/2007 tarihli ve 2007/292 esas, 2007/391 sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığının 06.11.2013 gün ve 2013/16306/67133 sayılı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.04.2014 tarih ve 2013/360893 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, sanık hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulmuş ise de; mala zarar verme suçunun konusunu aynı zamanda hırsızlık suçunun konusu olan eşyanın oluşturması durumunda, eylemin eşyanın mülkiyetine yönelik olması nedeni ile aracın çalınması sırasında araca verilen zarardan dolayı ayrıca mala zarar verme suçundan ceza verilmemesi ve sanığa isnat edilen mala zarar verme eyleminin suç oluşturmaması nedeni ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 223/2. maddesi hükmünce sanığın beraatine karar vermek gerekirken yazılı olduğu şekilde mahkûmiyet hükmü kurulmasında isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla;
GEREGİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı,incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık G.. B.. hakkında İskenderun 5.Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 09.11.2007 tarihli ve 2007/292 esas, 2007/391 karar sayılı kararın, mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı yasanın 309/4.-d maddesi gereğince sanığın bu suçtan beraatine, verilen cezanın çektirilmemesine, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.