YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9423
KARAR NO : 2014/33562
KARAR TARİHİ : 26.11.2014
Tebliğname No : 13 – 2014/37271
MAHKEMESİ : Mersin 1. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2011/444 (E) ve 2012/646 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar M.. K.. ve Ü.. K.. hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Sanıklar Ü.. K.. ve M.. K..’in başka suçtan aynı yargı çevresindeki cezaevinde tutuklu bulunduklarının anlaşılması karşısında, hükmün açıklandığı 06.11.2012 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüklerine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma haklarının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. K.. ve müdafii ile sanık Ü.. K.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,
II-Sanık E.. K.. hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, suçun geceleyin işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi uyarınca cezada artırım yapılması,
2-Mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, sanıkların müştekinin depo olarak kullandığı yerin pimapen giriş kapısının kilidini kırmak suretiyle içeri girerek hırsızlık yapmalarından ibaret eylemlerinde, mala zarar verme suçu açısından oluşan maddi zararın objektif olarak azlığı da nazara alındığında, yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden sanık hakkında TCK’nın 151/1. maddesine göre en üst sınıra yakın ceza tayin edilmesi,
3-Hırsızlık yapılan yerin müştekinin deposu olduğunun beyan edilmesi karşısında, bu deponun içerisinde ikamet edilmekte olan bir bina dahilinde bulunup bulunmadığı ,müştekinin ikametgahı veya işyerinin eklentisi niteliğinde olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun oluşup oluşmayacağının belirlenmesi gerekirken, depo niteliğindeki binanın TCK’nın 116/2. maddesi anlamında işyeri sayılmayacağı gözetilmeden, sanığın eksik inceleme ile yazılı şekilde işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
4-Kabule göre de,
İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde, suçun geceleyin işlendiğine ilişkin kanıtların neler olduğu karar yerinde açıklanıp gösterilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi uyarınca cezada artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. K.. müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26/11/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.