YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/8856
KARAR NO : 2015/17211
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 13 – 2014/34586
MAHKEMESİ : Nazilli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/03/2009
NUMARASI : 2005/35 (E) ve 2009/157 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I) Sanık A.. T.. müdafiinin sanık hakkında müşteki L.. A..’a yönelik hırsızlık eylemi hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Sanık A.. T.. müdafiinin temyizinin, beraat kararının gerekçesine yönelik olmadığı ve kararı temyiz etmesinde de hukuki yarar bulunmadığından 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II) Sanıklar S.. E.. ve C.. S.. hakkında müşteki L.. A..’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
III) Sanıklar S.. E.. ve C.. S.. hakkında katılan İ.. E..’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesine uyduğu halde anılan yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması ile 5252 sayılı yasanın 9/3 maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki yasaların ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunması gerektiğinin ve 5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY’nın 493/1 maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanıkların eyleminin, 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı yasanın 151/1 maddesine uyan mala zarar verme suçunu oluşturduğunun karar yerinde tartışılmaması sonuca etkili görülmemiş ve 5237 sayılı Yasaya göre yapılan uygulamanın sanıkların lehine olduğu belirlendiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suç tarihinde yaz saati uygulamasına göre, güneşin S…r ilçesinde saat 07:12’de doğup 18:36’da battığı, katılanın suç tarihinden bir gün önce saat 15:00 sıralarında aracının kapılarını kilitleyerek yanından ayrıldığı ertesi gün saat 06:00 sıralarında polis görevlilerinin devriye görevi sırasında katılanın aracından hırsızlık yapıldığının tespit edildiği olayda; hırsızlık eyleminin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştiği kesin olarak belli olmaması nedeniyle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık eyleminin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesince artırım yapılıp yazılı şekilde hüküm kurularak sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. S.. ve müdafii ile sanık S.. E.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle; sanıklar D.. Ç.. ve Y.. Y.. hakkında TCK’nın 142/1-b, 62, 53. maddeleri uyarınca sonuç olarak 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına tümcelerinin eklenmesi suretiyle, eleştri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.