YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/7297
KARAR NO : 2014/8142
KARAR TARİHİ : 10.03.2014

Tebliğname No : 6 – 2013/169579
MAHKEMESİ : Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2012/945 (E) ve 2013/74 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Dosya kapsamında yer alan 25.01.2003 tarihli görgü ve tespit tutanağında kapı ve kilit üzerinde herhangi bir zorlama izinin olmadığının tespit edilmesi, kabul edilen oluşa göre hükümlünün, diğer 2 sanıkla birlikte müştekiye ait işyerine açık pencereden girip içeriden kapıyı açarak para kasasını çaldıklarının anlaşılması karşısında, unsurları itibariyle oluşmayan mala zarar verme suçundan hükümlünün mahkumiyetine karar verilmesi,
2- İşyeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte gerçekleştirilmesi karşısında hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmaması,
3- Hükümlü hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile yapılan uygulamada hesap hatası yapılarak ”3 yıl 9 ay” hapis cezası yerine yazılı şekilde eksik ceza tayini,
4- 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, sanığın eylemine ilişkin 765 sayılı TCK’nın 492/1-son, 522 (pek fahiş) maddeleriyle, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 53; 116/4, 119/1-c, 53 maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanarak Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenip uygulama yapılması gerektiği,
5- Mahkumiyetin yasal sonucu olarak hükümlü hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki bütün hakları kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde bir kısım hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü M.. Ç..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında hükümlü lehine uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.