Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/6013 E. 2015/19669 K. 09.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6013
KARAR NO : 2015/19669
KARAR TARİHİ : 09.12.2015

Esas No : 2014/6013
Karar No : 2015/19669
Tebliğname No : 2 – 2013/220018
T.C.
YARGITAY
13. Ceza Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I

Esas No : 2014/6013
Karar No : 2015/19669
Tebliğname No : 2 – 2013/220018

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Karşıyaka 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/04/2013
NUMARASI : 2012/634 (E) ve 2013/205 (K)
SANIK : N.. Ç..
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDEN : Sanık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın kovuşturma aşamasında, 27/01/2013 tarihli celsede alınan ifadesinde, suça konu adreste hiç oturmadığını, sözkonusu yerde kayınları Ö.. ve A..’in oturduğunu beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; tutanağa konu evin suç tarihinde kimin ya da kimlerin fiili olarak kullanım ve sorumluluğunda olduğunun yöntemince araştırılarak kesin bir biçimde tespiti ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti yerine eksik araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği hususu gözetilerek, sanığa “bilirkişi tarafından hesaplanan 32,33 TL değerindeki tüketim bedeline ilişkin zarar miktarını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasının Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
2-Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. Ç..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 09.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.