Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/551 E. 2014/24848 K. 10.09.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/551
KARAR NO : 2014/24848
KARAR TARİHİ : 10.09.2014

Tebliğname No : 2 – 2013/203171
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2012/680 (E) ve 2013/175 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Sanığın soruşturma ve kovuşturma aşamasında alınan ifadelerinde atılı suçu inkar ederek tutanağa konu işyerini Fehmi isimli birine devrettiğini beyan etmesi ve yaptırılan kolluk araştırması neticesinde Fehmi ve Engin isimli kişilerin suça konu işyerini işlettiğine dair bilgi olması karşısında aboneliğin kimin tarafından kullanıldığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenmesi, abonelik sanık tarafından kullanılıyor ise suç tarihinden önce ve sonrasına ait tüketimlerin orantılı olup olmadığı ve dönemler arasında fark olup olmadığı konusunda bilirkişiden ayrıntılı rapor alındıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilerek, kaçak kullanım olduğunun tespiti halinde, 02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, normal tarifeye göre belirlenen cezasız ve vergisiz kaçak tüketim bedeli olan kurum zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurum zararını giderip gidermediği sorularak, giderilmediğinin tespiti halinde, “cezasız ve vergisiz kurum zararını giderdiği takdirde hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak ve 6 aylık süre de beklendikten sonra sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kabule göre;
2- Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 223/2-e maddesi gereği beraat kararı verilmesine rağmen ceza tertibine yer olmadığına denilmek suretiyle hükümde çelişkiye sebebiyet verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.09.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.