Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/5504 E. 2014/13797 K. 14.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5504
KARAR NO : 2014/13797
KARAR TARİHİ : 14.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2013/91967
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2012/497 (E) ve 2012/1423 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Dairemizin 06/02/2012 tarihli bozma kararında açıklandığı ve mahkeme tarafından bozmaya uyulduğu halde, sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Yasası’nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Yasa’nın 9/3. maddesi uyarınca; önceki ve sonraki Ceza Yasalarının ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ve her iki yasaya göre ayrı ayrı sonuçlar belirlenip lehe olan yasa denetime olanak verecek şekilde karar yerinde gösterilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Dairemizin 06/02/2012 tarihli bozma kararında açıklandığı ve mahkeme tarafından bozmaya uyulduğu halde, 5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1-son. (sanık Z.. S..’in atılı suça katılmadığı kabul edildiği taktirde de 493/1.) maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanık Cemalettin’in eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. ve 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/2-4. ve 119/1-c maddesinde tanımlanan geceleyin işyeri konut dokunulmazlığını ihlal ve şikayet bulunduğu için 151/1. maddesine uygun mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğunun gözetilmemesi,
3-Dairemizin 06/02/2012 tarihli bozma kararında açıklandığı ve mahkeme tarafından bozmaya uyulduğu halde, suçta kullanılan araç hakkında karar verilmemesi,
Kabule göre de;
4-5237 s TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekirken 765 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurularak çelişkiye düşülmesi,
5-Özgürlüğü bağlayıcı ceza ile hükümlülüğüne karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 53. maddesi ile uygulama yapılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. B..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 14/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.