YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5469
KARAR NO : 2014/30431
KARAR TARİHİ : 03.11.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mağdura ait evinin önünde park halinde bulunan aracına takılı vaziyetteki iki adet plakayı çalan sanıkların eylemlerinin TCK’nın 142/1-e maddesine uyan kullanımı gereği açığa bırakılmış olan otomobilden hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 141/1 maddesiyle haklarında uygulama yapılması, yine mağdurun aşamalarda alınan beyanlarında olay gecesi 23.00 sıralarında evinin önüne aracı parkettiğini, sabah 06.00 sıralarında araç üzerindeki plakaları yerinde göremediğini belirtmesi ile 20.12.2006 tarihli olay ve yakalama tutanağı içeriğine göre mağdura ait araca ait plakaların başka bir araç üzerinde bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanıkların eylemlerini geceden sayılan zaman diliminde işledikleri, bu itibarla haklarında hükmolunan cezalarda TCK’nın 143. maddesi uyarınca arttırım yapılması gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyları açısından koşullu salıverilme tarihlerine; kendi altsoyları dışındaki kişiler yönünden ise, cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
2-6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanıklara yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması sebebiyle sanıklara yüklenmeyeceğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, … ve …’nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan ”53. maddenin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler çıkarılıp yerlerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi, yine sanıklara yargılama gideri yüklenmesine ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.