YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/535
KARAR NO : 2014/22928
KARAR TARİHİ : 30.06.2014
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
19.12.2011 tarihli CD izleme tutanağı içeriğine göre suçun saat 19:52 sıralarında işlendiğinin anlaşıldığı, suçun işlendiği Büyükçekmece İlçesinde suç tarihi itibariyle güneşin batış saatinin 16:43 olduğu dikkate alındığında, suçun geceden sayılan zaman diliminde işlendiği sabit olduğu halde TCK’nın 143. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.01.2013 tarih ve 2012/1431 esas 2013/18 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, “Sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK’nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine” denilmiş olması ve 5275 sayılı Yasa’nın 108/2. maddesinde, “Tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz.” hükmü karşısında, tekerrüre esas alınan ilamın kararda gösterilmemesi infaz aşamasında giderilebilir bir eksiklik olarak kabul edildiğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun infaz tarihine kadar; sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkarılarak yerine ‘‘Sanığın, TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve aynı Yasanın 53/3. maddesi gereğince kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK’nın 53/3. maddesi gözetilerek aynı Yasanın 53/1-c maddesi gereğince kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.