YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/415
KARAR NO : 2015/20237
KARAR TARİHİ : 17.12.2015
Tebliğname No : 2 – 2013/203730
MAHKEMESİ : Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2012/807 (E) ve 2013/190 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 06.02.2013 tarih 2012/807E – 2013/190K sayılı hükmün katılan vekilinin temyizi üzerine yapılan incelemesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 23.12.2011 tarih 2011/141E – 2011/1842 K sayılı hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine yapılan incelemesinde;
Sanık hakkında açılan kamu davasında 23.12.2011 tarihinde mühür bozmak suçundan beraat kararı verildiği, kararın sanık tarafından temyizi ile Yargıtay’a gönderilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca sanık hakkında 6352 sayılı Kanun gereğince yeniden değerlendirilmek üzere dosyanın iade edildiği, iade edilen dosya üzerine mahkemenin 06.02.2013 tarihinde yeniden aynı suçtan karar verdiği anlaşılmakla, mühür bozma suçu yönünden kurulan 06.02.2013 tarih 2012/807E ve 2013/190K sayılı hüküm yok hükmünde kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının ertelenmesi halinde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. madde ve fıkrasının aynı yasanın 53/4. maddesi uyarınca uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık V.. A.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından ‘’53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.