Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/3735 E. 2014/34200 K. 02.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3735
KARAR NO : 2014/34200
KARAR TARİHİ : 02.12.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/282502
MAHKEMESİ : Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2012
NUMARASI : 2009/15 (E) ve 2012/271 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık R.. B..’in yokluğunda verilen 17.04.2012 tarihli karar, “birlikte yeğeni Ö.. B…” imzasına 14.06.2012 tarihinde tebliğ edilmiş ise de; tebliğ belgesinde, yeğeninin reşit ve ehil olduğunun belirtilmediğinin anlaşılması karşısında, sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
I-Sanıklar H.. Y.., Ç.. K.. ile R.. B.. hakkında müştekiler Richard William Dorey ile A.. O..’a yönelik hırsızlığa teşebbüs ile müşteki R.. D..’e yönelik birden fazla kişi tarafından birlikte konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Adli emanet eşyası hakkında bir karar verilmemiş ise de mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar H.. Y.., Ç.. K.. ile R.. B..’in temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ”53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki
haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık R.. B.. hakkında müştekiler K.. T.. ile U.. U..’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Sanığın, müştekiler K.. T.. ile U.. U..’a yönelik eylemine ilişkin davanın 29.01.2009 tarihli celsede tefrikine karar verildiği, 12.02.2009 tarihli celsede dosyanın mahkemenin 2009/31 Esas sırasına kaydedilerek, 11.02.2009 tarih, 2009/31-49 E.-K. sayılı görevsizlik kararı ile Muğla Ağır Ceza Mahkemesi’ne gönderildiğinin anlaşılması karşısında, bu eylemle ilgili bir karar verilemeyeceği gözetilmeksizin yazılı biçimde karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık R.. B..’in temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.12.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.