Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/35969 E. 2015/20491 K. 22.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/35969
KARAR NO : 2015/20491
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Tebliğname No : 13 – 2014/12439
MAHKEMESİ : Kayseri 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2013
NUMARASI : 2013/189 (E) ve 2013/827 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin iş yerinin … S. S.. … Cadde No:.. sayılı yerde bulunduğu, sanıkların ise, ihbar üzerine, bir başka cadde olan … S.. … Cadde üzerinde hakimiyet alanına geçirdikleri suça konu eşya ile birlikte yakalamaları nedeniyle hırsızlık suçunun tamamlandığının anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında teşebbüs hükümlerinin uygulanması,
2-21.02.2013 tarihli yakalama tutanağı içeriğine göre, sanıkların çalmış oldukları saç levhayı aldıkları yeri söyleyerek eşyanın, henüz müracaatı bulunmayan müştekiye soruşturma aşamasında iade edilmesini sağladıklarının anlaşılması karşısında; etkin pişmanlık koşullarının gerçekleştiğinden sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden,
3-Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53. madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. A.., N.. Ç.., H.. A.. ve B.. Ç..’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.