YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/35417
KARAR NO : 2015/20611
KARAR TARİHİ : 22.12.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların 5271 sayılı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Hükümlerde TCK’nın 53. maddesine yer verilmemiş ise de; Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı gözetilmek suretiyle TCK’nın 53. maddesinin, infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür.
Sanıkların müşteki …’ye ait eve girip, evden müşteki …’a ait anahtarı çalarak müşteki …’ın evinden hırsızlık yaptıklarının anlaşılması karşısında iki ayrı hırsızlık suçu oluştuğu halde yazılı şekilde uygulama yapılması ve sanıkların müşteki …’a yönelik eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesindeki suçu oluşturduğunun gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Cezası ertelenen sanıklar hakkında belirlenen denetim süresinin hükmolunan ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi suretiyle TCK’nın 51/3 maddesine aykırı davranılması,
2-Müşteki …’e yönelik hırsızlık eylemi nedeniyle yapılan incelemede ise; Uyap sistemi üzerinden yapılan araştırma sonucunda yaz saati uygulaması da göz önüne alındığında suç tarihi itibariyle olay yerinde güneşin saat 19:17’de battığı, müştekinin evden 19:15 sıralarında ayrılarak 22:30 sıralarında döndüğünü beyan etmesi karşısında; şüpheli durumun sanıklar lehine değerlendirilerek eylemin gündüz vaktine rastlayan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesindeki artırım hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, müşteki Ş..’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nın 143. maddesinin” uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılıp sonuç cezanın 1 Yıl 8 Ay’a indirilmesi ve hüküm fıkralarının erteleme ile ilgili bölümündeki 1 yıl olan denetim süresinin müştekiler … ve …’ye yönelik hırsızlık suçundan 1 yıl 10 ay 15 gün, müşteki Ş..’e yönelik hırsızlık suçundan 1 yıl 8 ay olarak düzeltilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.