Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/35275 E. 2015/19331 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/35275
KARAR NO : 2015/19331
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/399480
MAHKEMESİ : İstanbul 48. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2013/374 (E) ve 2013/928 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Kanunun 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanık M.. A..’ın adli sicil kaydına göre en ağırı cezayı gerektiren mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, karar yerinde birden fazla hükmün tekerrüre esas olduğu gösterilmek suretiyle ve sanık M.. B..’un tekerrüre esas alınan hükümlülüğün ise 1 yıl 8 ay hapis cezasından ibaret olmasına karşın, gerekçeli kararda 1 yıl hapis cezası olarak gösterilerek infazda duraksamaya neden olunması,
2- Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. A..’ın ve sanık M.. B.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘ 58/6. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölümler ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler ” çıkartılarak, yerine “5237 sayılı TCK’nın 58/6. maddesi gereğince, sanık M.. A.. hakkında hükmolunan cezanın, Fatih 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/106 esas, 2010/905 karar sayılı ilamı ile 3000 TL adli para cezaları ile cezalandırıldığı kararın 13/09/2010 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas teşkil ettiği anlaşılmakla TCK’nun 58/6. maddesi gereğince hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına.” yine “5237 sayılı TCK’nın 58/6. maddesi gereğince, sanık M.. B.. hakkında hükmolunan cezanın, İstanbul 14 Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/113 esas, 2013/334 karar sayılı dosyası ile 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı kararın 25/04/2013 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas teşkil ettiği anlaşılmakla TCK’nun 58/6. maddesi gereğince hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına.” cümlesi ve “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve Yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.