YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/34915
KARAR NO : 2014/34194
KARAR TARİHİ : 02.12.2014

Tebliğname No : 6 – 2013/44143
MAHKEMESİ : Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2012
NUMARASI : 2012/56 (E) ve 2012/527 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-5237 sayılı TCK nın 7/2 ve 5252 sayılı Kanunun 9/3 maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün, önceki ve sonraki yasaların ilgili bütün hükümlerinin somut olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, 5237 sayılı TCY’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY.nın 492/1 maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda hakkında verilen hükmü temyize getirmeyen Ö.. Ö..’nün, müştekiye ait fabrika bahçesinde bulunan ve depo olarak kullanılan yerden 120 metre uzunluğunda, 200 kg ağırlığında makaraya sarılmış haldeki bakırdan telleri çalarak, fabrika dışında bulunan yol kenarına getirdiği, hükümlü İ.. G.., temyize gelmeyen A..B… ve E. A…ın ise yol kenarında bulunan makaraları araca yükleme işinde Ö.. Ö..’ye yardım ettikleri, böylelikle suçun kanuni tanımında yer alan maddi unsurun sanıklar tarafından hep birlikte gerçekleştirildiği, sanıkların suça konu makaraları hakimiyet alanlarına geçiremeden, yol kontrolü sırasında yakalandıklarının anlaşılması karşısında, hükümlü İ.. G..’in suçun asli faili olduğu ve eyleminin, TCK nın 37. maddesi delaletiyle, 142/1-b, 143 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı yasanın 116/2, 119/1-c maddelerine uyan işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarını da oluşturduğu göz önüne alınarak, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de,
2-5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü İ.. G..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.12.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.