Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/34852 E. 2015/19409 K. 08.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/34852
KARAR NO : 2015/19409
KARAR TARİHİ : 08.12.2015

Tebliğname No : 2 – 2014/152848
MAHKEMESİ : Kuşadası 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2014
NUMARASI : 2013/457 (E) ve 2014/124 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. 
Ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35, 62, 50/1-a ve 52/2 maddeleri gereğince 6.000 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Mahkemenin 27.07.2006 tarih ve 2006/311-389 sayılı kararının temyiz edilmeden kesinleşmesini müteakip, hükümden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562/1. maddesi ile değişik CMK’nın 231/5. maddesi gereğince dosyanın ele alınıp yapılan değerlendirme sonucunda 10.03.2008 tarih ve 2006/311-389 sayılı ek karar ile TCK’nın 142/1-b, 35, 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231/5 maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği ve kararın 17.06.2008 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresinde suç işlediğinden Gaziantep 3 Ağır Ceza Mahkemesinin ihbarı üzerine, sanık hakkında duruşma açılıp yapılan yargılama sonunda 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35, 62 maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, ancak 27.07.2006 tarihli kararda hükmedilen ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak oluştuğu ve yeniden suç işleyen sanık hakkında açıklanan hükümde CMUK’un 326/son maddesine aykırı olarak 10 ay hapis cezası belirlenmek suretiyle sonuçta fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık R.. B..’un temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.