YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/34140
KARAR NO : 2015/19965
KARAR TARİHİ : 15.12.2015
Tebliğname No : 6 – 2013/387421
MAHKEMESİ : Kırşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/231 (E) ve 2013/414 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Sanık Ş.. K.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Devlet Hastanesinde yatmakta olan yakınanın telefonunu alan sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-a maddesinde yazılı suçu oluşturduğunun gözetilmemesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanıklara yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususu ise infaz aşamasında resen dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1. fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. K..’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık Ş.. K.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın süresine göre sanık Ş.. K..’ın duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 318. maddesi gereğince REDDİNE,
Aşamalarda yüklenen suçu kabul etmeyen sanığın savunmasında; 2012 yılının sekizinci ayının sonuna doğru kullanmış olduğu telefon bozulduğu için hattını telefonundan çıkararak cüzdanına koyduğunu, sekizinci ayın sonlarına doğru da hattını kaybettiğini beyan ettiği, tanık Z..nin beyanına göre de telefonun sanık Ş.. tarafından satıldığının anlaşılması karşısında, sanığın hükümlülüğüne yeterli, yasal ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı biçimde hükümlülüğüne karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. K..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.