Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/33750 E. 2015/18622 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/33750
KARAR NO : 2015/18622
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/389937
MAHKEMESİ : Kayseri 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/12/2010
NUMARASI : 2010/712 (E) ve 2010/1072 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü, 31.03.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun maddeleriyle değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’un 315. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Terkin edilmesi gereken sınırlar içerisinde kalan yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı olduğundan bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İçerisinde güvercinlerin olduğu kutuyla yolda yürümekte olduğu sırada yakalanan sanığın suçu kabul edip güvercinleri çaldığı yeri göstermek suretiyle henüz müracaatı olmayan müştekiye iadesini sağlaması karşısında, hakkında TCK’nın 168. maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık O.. Z..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.