Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/32086 E. 2015/17444 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/32086
KARAR NO : 2015/17444
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/403198
MAHKEMESİ : İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2013
NUMARASI : 2011/71 (E) ve 2013/247 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık ve suça sürüklenen çocuğun, olay günü caddede yürüyen 82 yaşındaki müştekiyi takip edip simitçiden alışveriş yaptığı sırada şikayetçinin omzunda asılı bulunan çantasından özel beceri ile cüzdanını çalmaya teşebbüs ettikleri olayda, dosya içeriğinden müştekinin yaşının dışında, beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda olduğuna ve bu durumunun sanık tarafından bilindiğine ilişkin delilin bulunmadığının anlaşılması karşısında; müştekinin beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunup bulunmadığının tespitine yönelik doktor raporu alınıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-b-son. maddesinin uygulanmasının yasal ve yeterli gerekçesi tartışılmadan uygulanması suretiyle sanık hakkında verilen cezadan artırım yapılması,
2-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki düzenlemeye göre, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin (a), (b), (d) ve (e) bentlerindeki diğer haklar ile 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki sanığın kendi altsoyu dışındaki kişiler bakımından ise velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. Z..’in temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.