YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/32041
KARAR NO : 2015/18860
KARAR TARİHİ : 30.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2013/395553
MAHKEMESİ : İstanbul 28. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2013
NUMARASI : 2013/288 (E) ve 2013/642 (K)
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre sanığın camiden çanta çalma eyleminin TCK’nın 142/1-a maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen sanık hakkında TCK’nın 141/1. maddesi ile hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 Sayılı TCK 53. madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-5237 TCK’nın 58. maddesi ile uygulama yapılırken bu cezaların en ağırının tekerüre esas alınması gerektiği halde, birden fazla ilamın kararda tekerüre esas alınarak infazda karışılıklığa sebebiyet verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. K..’in temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün” çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak yerine “Sanığın Eyüp 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/499 esas 2010/1496 karar sayılı 10.01.2011 tarihinde kesinleşen ilamı ile 1 yıl hapis cezası 15.06.2012 tarihinde infaz edilmiş olmakla, TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür şartları oluştuğundan sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, ayrıca cezanın infazından sonra sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.