YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/31733
KARAR NO : 2015/19697
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/376484
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2012/190 (E) ve 2013/793 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık R.. P.. hakkında TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca uygulama yapılırken uygulama maddesi karar yerinde TCK’nın 142/1-e maddesi olarak gösterilmiş ise de; yerinde giderilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş ve tekerrüre esas hükümlülükleri bulunan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması; karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin aracının saat 20:00’de park ettiği ve ertesi gün saat 11:00’de aracının yanına geldiğinde hırsızlığı öğrendiği, sanıklar R.. ve M..’ın da beyanlarında, gündüz hırsızlığı gerçekleştirdiklerini ifade ettikleri, eylemin gece işlendiğine dair bir delilin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 günlü, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan kısmi iptal kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK 53. madde 1.fıkra b. bendinde düzenlenen “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına” hükmünün iptal edilmesi nedeniyle uygulanamayacağının gözetilmesi zorunluluğu ve 5237 sayılı Yasanın 53/2-3. maddesi göz ardı edilerek, sanıklar hakkında 53/1-c maddesi uyarınca sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, 53/1-c maddesindeki tüm haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Ö.. A.., R.. P.. ve M.. D..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.12.2011 gün 2011/2-363 esas ve 2011/286 sayılı kararına göre bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkındaki hüküm fıkrasından ‘‘suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle verilen ceza üzerinden TCK’nun 143. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılmasına” ilişkin bölümlerin ayrı ayrı çıkarılarak, 5237 sayılı TCK’nun 62 maddesi gereğince belirlenen 2 yıl 1 ay hapsin 1 yıl 8 ay hapis cezasına ayrı ayrı indirilmesi suretiyle ve hüküm fıkrasından “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler” ayrı ayrı çıkartılarak, yerlerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin ayrı ayrı eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.