YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/31666
KARAR NO : 2015/17803
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/392816
MAHKEMESİ : Tarsus 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/11/2013
NUMARASI : 2012/549 (E) ve 2013/502 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26.maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen Geçici 2. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi olanaklı olmadığından, sanıklar B.. Y.. ve Y.. U..’ın temyiz isteklerinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317.maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık B.. hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması; karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin saat 21:00’de işyerini kapattığı, saat 06:30′ da işyerinden hırsızlık yapıldığını öğrenerek polise müracaat ettiği, sanıkların aşamalarda suçlamayı red ettikleri, Kandilli Rasathanesi verilerine göre, güneşin saat 05:44’te doğduğu, TCK 6/1-e maddesi gereğince saat 04:4’te gecenin sona erdiği, her ne kadar şüpheli bir aracın saat 02:25’de marketin bulunduğu sokağa girdiği ve bir dakika sonra T.. Caddesi üzerine hızlıca geçtiğine ilişkin çevredeki bir işyerine ait kamera görüntüsü bulunmakta ise de, bu tespitin şüpheyi ortadan kaldırmaması nedeniyle, suçun gece işlendiğine dair yeterli delil olarak kabul edilmeyeceğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması, 
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar B.. Y.. ve Y.. U..’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 20.12.2011 gün 2011/2-363 esas ve 2011/286 sayılı kararına göre bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye
dayanılarak, sanıklar hakkındaki hüküm fıkrasından ‘‘suçun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle verilen ceza üzerinden TCK’nın 143. maddesi uyarınca 1/6 oranında artırım yapılmasına” ilişkin bölümün çıkarılarak, sanıklar hakkındaki sonuç hapis cezasının 2 yıl olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık B.. hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması; karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Müştekinin saat 21:00’de işyerini kapattığı, saat 06:30′ da işyerinden hırsızlık yapıldığını öğrenerek polise müracaat ettiği, sanıkların aşamalarda suçlamayı red ettikleri, Kandilli Rasathanesi verilerine göre, güneşin saat 05:44’te doğduğu, TCK 6/1-e maddesi gereğince saat 04:4’te gecenin sona erdiği, her ne kadar şüpheli bir aracın saat 02:25’de marketin bulunduğu sokağa girdiği ve bir dakika sonra T.. Caddesi üzerine hızlıca geçtiğine ilişkin çevredeki bir işyerine ait kamera görüntüsü bulunmakta ise de, bu tespitin şüpheyi ortadan kaldırmaması nedeniyle, suçun gece işlendiğine dair yeterli delil olarak kabul edilmeyeceğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesi ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar B.. Y.. ve Y.. U..’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 12.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.