Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/30786 E. 2015/17567 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/30786
KARAR NO : 2015/17567
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/379056
MAHKEMESİ : Turhal 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2012/348 (E) ve 2013/426 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargılama aşamasında 27.11.2012 ve 09.04.2013 tarihli duruşmalarda sanıklara ait nüfus ve adli sicil kayıtlarının okunduğunun, bunun üzerine de sanıkların bu kayıtları kabul ettiğini belirttiğinin anlaşılması karşısında, sabıka kayıtlarından haberi olan ve buna itirazı olmayan sanıklara ayrıca TCK’nın 58. maddesinden ek savunma hakkı tanınmasının da gerekmemesi sebepleriyle tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1- Müştekinin evinin önünden çalınan suça konu 2 adet gübre makinesinin ele geçmediği, müştekinin sanıkları hırsızlık yaparken görmediği gibi gören bir tanığın da tespit edilmediği, sanıkların suçun işlendiği tarihte yakalanmadığı, suç tarihinden on gün sonra sanıklardan M.. A..’in kamyonetine A.. Y.. evinde bulunan hurda bakır kazan ve leğenleri yüklerken yakalandıkları ve sanıklar A.. ve E..’ın savunmalarında müştekiye yönelik suçu işlemediklerini beyan ettikleri, sanık M..’in ise mahkeme aşamasında değiştirmiş olduğu 23.04.2012 tarihli kollukta vermiş olduğu savunmasında; A..’in evinin önünde bir kısım eşyalar ile beraber, 2 adet gübre makinesini nakliyecilik yaptığı araca yükleyerek T.. hurdacılığa giderek bıraktıklarını, kendisinin nakliye karşılığında mazot aldığını beyan ettiği, söz konusu hurdalıkta yapılan aramada suça konu eşyalara rastlanmadığı gibi buna ilişkin gider pusulası veya kantar fişinin de bulunmadığının anlaşılması karşısında; ceza yargılamasında mahkûmiyetin kesin delillere dayanılarak verilmesi gerektiği gözetilerek sanıkların atılı suçları işlediğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu açıklanmadan sanıkların beraati yerine yazılı biçimde, sanıklardan M.. A..’in hakkında uygulama yeri bulunmayan 5237 sayılı TCK’nın 30/4 maddesi yollaması ile 5271 sayılı CMK’nın 223/3-d maddesi gereğince ceza verilmesine yer olmadığına ve A.. Y.. ile E.. S..’in hükümlülüklerine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2- Müştekinin evinin önüne sokak üzerine bıraktığı iki adet gübre makinesinin çalınması eyleminin, TCK’nın 142/1-e. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1. maddesi ile hüküm kurulması
3-Sanık E.. S..’in tekerrüre esas alınan Turhal Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/115-2007/379 sayılı hükümlülük kararında 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddesinin uygulanması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi gözetildiğinde sanık hakkında 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, yine 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren Mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan Mahkemeye ait olduğu düşünülmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi gereğince “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerektiği gözetilmeden “1 yıl denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” şeklinde hüküm verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, üst yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.