YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/30568
KARAR NO : 2014/34392
KARAR TARİHİ : 03.12.2014

Karar No : 2014/34392
Tebliğname No : KYB – 2014/281877

Hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlâli suçlarından sanık İ.. Y..’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-a, 142/1-b, 143 (iki kez), 116/2-4 (iki kez), 119/1-c (iki kez), 152/1-a, 151/1 ve 62. (altı kez) maddeleri gereğince iki defa 2 yıl 2 ay 20 gün hapis, iki defa 1 yıl 8 ay hapis, 10 ay hapis ve 3 ay 10 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Urla Asliye Ceza Mahkemesinin 04/04/2007 tarihli ve 2003/331 esas, 2007/102 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 15/07/2014 tarih ve 2014/14435/48721 sayılı yazısı ile Kanun Yararına Bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/09/2014 tarih ve 2014/281877 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, anılan kararı diğer sanıkların temyiz etmesi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 31/10/2012 tarihli ve 2011/31085 esas, 2012/22411 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere;
1-Adı geçen sanığın hırsızlık eylemi suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/1-son maddesi gereği alt sınırının 5 yıldan fazla hapis cezasını gerektirmesi karşısında; Cumhuriyet Savcısının esasa ilişkin görüşünü bildirdiği ve hükmün esasını oluşturan kısa kararın açıklandığı son oturumda zorunlu müdafi atanıp, hazır bulundurulmamak suretiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150/3 ve 188/1.maddesine aykırı davranılmasında,
2-Suç tarihi itibari ile atılı mala zarar verme suçunun, 5560 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 19/12/2006 tarihinden itibaren de atılı geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarının uzlaşmaya tabi olması karşısında; taraflara 5271 sayılı Kanun’un 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma sorulmadan ve uzlaşmaya ilişkin hükümler tartışılmadan karar verilmesinde,
3-Müşteki Güler Yılmaz’a yönelik hırsızlık ve geceleyin işyeri dokunulmazlığının ihlâli suçlan bakımından müştekinin eylemi saat:07.45’te farketmesi ve sanığın savunmasında atılı suçu kabul etmemesi karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 6/1-e maddesine uygun olarak, eylemin geceleyin işlendiğine dair delil bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinde,
4-5237 sayılı Kanun’un 7/2 ve 5252 sayılı Kanun’un 9/3 maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerini olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması yapılırken müşteki Güler Yılmaz’a yönelik eylemde, suça konu eşyaların değeri olan 1.305 Türk lirasının suç tarihindeki ekonomik koşullara, paranın satın alma gücüne ve uygulamaya göre normal değerde olduğu gözetilmeden, 765 sayılı Kanun’un 522. maddesi gereği arttırım yapılmasında,
5-Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, sanıklardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 326/2. maddesine aykırı davranılmasında, isabet görülmediğinden, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay C. Başsavcılığı’nın ihbar yazısı incelenen dosya içeriğine göre yerinde ve yukarıda sözü edilen bozma nedenleri hükümlü İ.. Y.. ile ilgili hükümler yönünden varit olduğu görüldüğünden kabulü ile adı geçen hükümlü hakkında Urla Asliye Ceza Mahkemesi’nden verilip kesinleşen 04.04.2007 tarihli ve 2003/331 esas, 2007/102 sayılı kararın 5271 sayılı, CMUK’un 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 03.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.