YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/30505
KARAR NO : 2015/16924
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2013/380256
MAHKEMESİ : Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2013/169 (E) ve 2013/410 (K)
SUÇ : Nitelikli yağma, kasten yaralama
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.04.2012 tarih, 2011/230 Esas ve 2012/816 Karar sayılı ilamına konu erteli 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin hükümlüğünün 12.07.2012 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, mahallinde erteli ilamın aynen infazı hususunun değerlendirilmesi için TCK’nın 51/7. maddesi gereğince mahkemesine ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenleme gözetilerek, mahkemece 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi gereğince sanığa savunmasını yapması için görevlendirilen müdafii ücretinin yargılama gideri olarak sanığa yükletilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. K.. müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bölümünden “zorunlu müdafii ücretinin” çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.