YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/29540
KARAR NO : 2015/16787
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2013/381713
MAHKEMESİ : Bakırköy 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/10/2013
NUMARASI : 2012/904 (E) ve 2013/524 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında verilen 26.09.2013 tarihli hüküm sonrası bahse konu karar henüz kesinleşmeksizin hükmü değiştirecek şekilde 02.10.2013 tarihli verilen ek kararın yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık F.. D.. hakkında Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 18.06.2013 tarih ve 2012/13-1444 esas 2013/305 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere tekerrüre esas alınan ilamın karar yerinde gösterilmesine gerek olmadığı halde tekerrüre esas alınan ilamda bulunan ceza miktarları toplanarak gösterilmişse de; tekerrüre dayanak yapılan ilamda birden fazla eylemden dolayı hüküm kurulduğundan ağır olanın infaz aşamasında dikkate alınacağı olanaklı görülmüş, mala zarar verme suçlarından kurulan hüküm fıkrasında TCK 151. maddesi yerine yazılı şekilde yanlış yasa maddesinin gösterilmesi ise mahallinde düzeltilmesi olanaklı görülmüştür; konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlendiği sabit olduğu halde TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmayarak eksik cezaya hükmedilmesi ve koşulları oluşmadığı halde TCK’nın 168. maddesinin uygulanarak eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Yasanın 108/4, 5, 6. fıkralarında “Hakim, mükerrir hakkında cezanın infazının tamamlanmasından sonra başlamak ve bir yıldan az olmamak üzere denetim süresi belirler. Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümler uygulanır. Hakim, mükerrir hakkında denetim süresinin uzatılmasına karar verebilir. Denetim süresi en fazla beş yıla kadar uzatılabilir.”hükmünü düzenlemiştir. Buna göre denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek mahkemeye aittir. Buna göre; hüküm kurulurken mükerrir olan sanıklar hakkında TCK’nın 58/7. maddesi uyarınca “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra da denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesiyle yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresininde belirlenmesi,
2-Kasten işlemiş olduğu suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar F.. D.. ve M.. A..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından ”1 yıl süre ile” ilişkin bölümün çıkartılması ve “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ” ilişkin bölümlerinde çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 02.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.