Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/28390 E. 2015/13026 K. 07.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/28390
KARAR NO : 2015/13026
KARAR TARİHİ : 07.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/264933
MAHKEMESİ : Bakırköy 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2013
NUMARASI : 2012/669 (E) ve 2013/478 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanık H.. F.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın 16.02.2012 günü müştekiye ait internet cafeye giderek bir bilgisayar kasasını açıp 1 hard disk, 1 ekran kartı ve 1 ram çaldıktan sonra 11.07.2012 günü aynı işyerine gelip bir bilgisayar kasasının vidasını söktüğü sırada yakalanması karşısında; bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi nedeniyle TCK’nın 43/1. maddesi uygulanmayarak sonuçta eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ertelenen sanık hakkında mahkum olunan ceza süresinden az olmamak üzere denetim süresi belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek “1 yıldan az üç yıldan fazla olmamak üzere denetim süresine tabi tutulmasına” denilerek infazda tereddüde neden olunması
2- Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrasına göre, uzun süreli hapis cezası ertelenenler hakkında, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde öngörülen kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğu uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. F..’ın temyiz itirazı yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘TCK’nun 51/3. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine “TCK’ nın 51/3. maddesi gereğince; cezası ertelenen sanık hakkında 1 yıl 8 ay denetim süresi belirlenmesi” cümlesinin eklenmesi ve hüküm fıkrasından “sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına “ ilişkin bölümün hükümden çıkartılarak , hüküm fıkrasına “ kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, TCK’nın 53/3. maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanmamasına “ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanık H.. F.. hakkında mala zzrar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
1- Sanığın amacının bilgisayar hard diskini çalmaya yönelik olduğu, bilgisayarın arka vidaları açılarak hard disk, ekran kartı ve ram’in çalındığı ve bu aşamada bilgisayar kasasına zarar verildiğine dair dosyada bir tespit bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında mala zarar verme suçunun ne şekilde oluştuğu gerekçeli kararda tartışılmadan sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi,
2- 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ertelenen sanık hakkında mahkum olunan ceza süresinden az olmamak üzere denetim süresi belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek “1 yıldan az üç yıldan fazla olmamak üzere denetim süresine tabi tutulmasına” denilerek infazda tereddüde neden olunması
Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. F..’ın temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.