YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2771
KARAR NO : 2014/25877
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/288962
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/09/2012
NUMARASI : 2012/513 (E) ve 2012/1037 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İddianamede sanık hakkında TCK’nın 142/1-e ve 168. maddelerinin uygulanmasının istendiğinin anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Başka yerden hırsızlığa teşebbüsten şüphe üzerine yakalanan sanığın, üzerinde taşıdığı sırt çantasında kollukça yapılan aramada suça konu müştekiye ait sayaçla birlikte başka yerlerden çalınan sayaçların ele geçirildiği, sayacı çaldığı yeri göstererek iadeyi sağladığını beyan etmiş olması ve suça konu sayacın henüz müracaatı olmayan müştekiye daha sonra iade edildiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.’nın 168/1. maddesinin uygulanma koşullarının oluştuğu gözetilmeden yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması,
3-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
4-Yargılama gideri olarak hesaplanan 14.00 TL’nin, CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş, sanık N.. G..’in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.