YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/277
KARAR NO : 2014/33719
KARAR TARİHİ : 27.11.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/203307
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 22. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/03/2013
NUMARASI : 2012/634 (E) ve 2013/350 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
02.07.2012 tarihinde kabul edilerek, 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilerek, sanığın kurumun zararını giderip gidermediği sorularak, gidermediğinin tespiti halinde, sanık hakkında meskende kare buattan harici hat çekmek suretiyle elektrik kullandığına dair kaçak elektrik tespit tutanağının düzenlenmesi karşısında; sanığın tutanağa konu meskeni hangi tarihler aralığında kullandığının adli kolluk, sanığı tanıyan komşu beyanları, mahalle muhtarlığı belgesi, varsa kira sözleşmesi, tapu kaydı ve benzeri bilgi ve belgelerle kesin olarak tespit edildikten sonra tutanak mümzilerinin elektriğin nasıl kullanıldığına dair beyanlarının alınması, suç tutanağı öncesi ve sonrası tüketim föyleri getirtilerek, mümkünse mahallinde uzman bilirkişi marifetiyle keşif yapılarak kurulu güç belirlenip, kullanım süresi içerisinde normal kullanıma göre tüketebileceği ortalama elektrik miktarı belirlendikten sonra, bilirkişi tarafından tespit edilecek normal tarifeye göre vergiler dahil, cezasız kaçak kullanım bedeline ilişkin zararı gidermesi halinde 6352 sayılı Yasa’nın Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kabule göre de;
Bu dava sebebiyle yapılan 14,00 TL davetiye giderinin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. O..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 27.11.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.